Bilim adamları uzay yolculuğu su ayısı balistiğini test etmek için tardigrad mermi yaptı

Hayvanları büyüleyici fiziksel özelliklere göre ölçeğe göre sıralarsanız, tardigradlar – diğer adıyla su ayıları – muhtemelen yığının tepesine inecektir. Mikroskobik olmasına rağmen, yaratıkların inanılmaz esnekliği onları bilim adamları için aşırı bir ilgi kaynağı haline getirdi, onları son derece tuhaf deneylere sokmaktan bahsetmeye bile gerek yok.

Araştırmacılar, tardigratların mutlak sıfıra yakın son derece düşük sıcaklıklara ve suyun kaynayacağı noktayı geçen yüksek sıcaklıklara dayanabileceğini zaten gösterdiler. İnsan astronotları için ölümcül olacağına inanılan küçük kütleli gövdeleriyle elektrik süpürgelerini de halledebilirler.

Bilim adamlarının artık tardigradın dayanıklılığını test etmek için daha alışılmadık denemeler aramaya başladığını söylemez, ancak özellikle dirençli bir yaratığın aşırılıklarla nasıl başa çıkabileceğini görmek istiyorsanız, bölümlere ayrılmış mikro hayvanlar kesinlikle başlamak için iyi bir yerdir. İngiltere’deki Queen Mary University of London’daki bir ekip, tardigradların başka dünyalara nakledilmeleri ve düşmeleri durumunda dahil olabilecekleri türden güçlere karşı hayatta kalıp kalamayacaklarını görmeye karar verdi .

Bu, bilim adamlarının hayatın – sadece küçük formlarda da olsa – dramatik göktaşı patlamalarıyla gezegenler arasında yayılmış olabileceğini teorileştirdiği sözde panspermi teorisinin temel unsurlarından biridir. Uzayda gezinen bu kayaların, bir asteroit saldırısından sonra yanlarında bir sürü yaratık alarak fırlatılmış olabileceğini öne sürüyorlar. Göktaşı daha sonra başka bir gezegene veya aya çarparsa, aslında bunu yabancı yaşam formlarıyla tohumlayabilir.

Böyle bir yaşam elbette mikroskobik olacaktır – burada zürafalar ve kedilerden galaksiler arası bir yolculuktan bahsetmiyoruz – ama sadece uzayın aşırı uçlarını değil, aynı zamanda kaya parçalarının parçalanması gibi büyük güçleri de ele alması gerekir. harekete geçirilir ve sonra diğer dünyalarla çarpışır. Baş araştırmacı Alejandra Traspas, tardigradların bunun için ideal bir aday olacağına karar verdi, ancak bundan önce hiçbir proje, hayvanların böyle bir yolculukta karşılaştıkları güç derecelerine dayanabileceklerine özel olarak bakmamıştı.

Bunu anlamak için, bir grup tardigrad yolcuyu beslediler, kış uykusuna sokmak için dondurdular ve ardından içi boş naylon mermilere yüklediler. Garip mühimmat sonra iki aşamalı hafif gaz tabancası, ateş olduğunu ScienceMag bir kum hedef haline, raporlar. Tardigradların hayatta kalıp kalmayacağı ve bunu yaptıkları hızlar, ne tür bir etkiyle başa çıkabileceklerine dair nihai bir tahminde bulundu.

Tardigrade “lapa” dan kaçınmak istiyorsanız – Traspas bunu tanımlıyor – saniyede yaklaşık 900 metrenin altında veya 2,000 milin biraz üzerinde tutmanız gerekiyor. 1.14 gigapaskalın (GPa) üzerindeki şok basınçlarını içeren herhangi bir şey de ölümcül oldu.

Panspermi teorisine bir hız sınırı koyuyor, çünkü hızlı hareket eden asteroitler ve göktaşlarının yeni bir dünyaya çarpma sürecinde muhtemelen farkında olmayan yolcuları öldüreceği anlamına geliyor. Öte yandan, hızlı uçuş görevleri sırasında uzak gezegenlerden ve aylardan yeni örnekler alma olasılığı var, sondalar yüzeyden geçerken veya tüyler halinde püskürürken su ve buzu toplar. Teoride hızı doğru alın ve eğer bu örneklerde hayat varsa, bir uzay gemisi test tüpüyle ani varışta hayatta kalabilir.

DAHA FAZLA HABER İÇİN DONANİMFORUM.COM

GOOGLE NEWS’DE BİZİ TAKİP ETMEK İÇİN TIKLA!